Zrenjanin ima tri spomenika prirode, koji, iako se nalaze pod zaštitom, nisu u najboljem stanju.
U Zrenjaninu postoje tri spomenika prirode koji se nalaze pod posebnom zaštitom. Najveći je Županijski park, odnosno Gradska bašta, kako ovaj prostor zove većina Zrenjaninaca.
Ostala dva su pojedinačna stabla, hrast lužnjak u samom gradu, i beli dud u Belom Blatu, koji broje više od 120 godina.
Spomenici prirode, baš kao i spomenici kulture, nalaze se pod posebnim režimom zaštite. Bez obzira na to, ni priroda nam, baš kao ni kultura, ne stoji najbolje.
GRADSKA BAŠTA
Županijski park, kažu stručnjaci, u relativno je lošem stanju: većina drveća na svom je biološkom kraju, neuređena kanalizacija čini svoje a i klimatske promene udarile su pečat na baštu koja je stara više od jednog veka. Nakon odlaska u penziju poslednje baštovanke stare garde Mariške Štajer, o Županijskom parku vodilo se mnogo manje računa nego što on zaslužuje. Na devastaciji Županijskog parka jednakim intenzitetom radili su priroda i čovek.
Jedan od najlepših detalja u Županijskom parku, šestougaoni paviljon (saletla), korodirao je i tone.
BELI DUD I HRAST LUŽNJAK
Stablo belog duda (Morus alba L.) nalazi se u Belom Blatu.
Krošnja ovog duda, za koji se procenjuje da ima oko 120 godina, prečnika je 10 metara. Visina stabla je 9 metara, a deblo je do prvih grana visoko oko 2,5 metra. Obim debla je 475 centimetara.
Stablo hrasta lužnjaka (Quercus robur L.) nalazi se u dvorištu jedne privatne kuće u Zrenjaninu.
Ono je velike starosti i dimenzija, vitalno, visoko dekorativno, sa neobično formiranom krošnjom koja je simetrična, obrnuto jajastog oblika, jače razvijena u vršnim nego u donjim delovima.
Hrast lužnjak visok je 21 metar, prešnik krošnje mu je 16 metara a obim debla na prsnoj visini je 3,30 metara.
Mnogi i ne znaju kakve sve prirodne lepote u gradu postoje. Na žalost, u zaštitu i održavanje ne ulaže se mnogo para, niti se spomenici prirode dovoljno promovišu.
