Aleja velikana u Karađorđevom parku predstavlja jedinstveni spomenički kompleks sa spomen-bistama 15 zaslužnih Zrenjaninaca i velikana koji su na neki način povezani sa našim gradom.
Karađorđev park formiran je 1954. godine a mnogi ne znaju da je u početku bio ograđen.
Zanimljivo je i da je prvobitno dobio naziv Omladinski park, ali taj naziv nikada nije zaživeo. Zrenjaninci su ga nazvali Karađorđev i tako je ostalo do danas.
Osnovu parka čini jedinstvena Aleja velikana, sa spomen-bistama 15 zaslužnih građana i spomenikom palim borcima u Drugom svetskom ratu.
U Aleji velikana nalaze se spomen-biste akademskog slikara Uroša Predića, naučnika i privrednika Pavla Aršinova, velikog prosvetnog dobrotvora Nestora Dimitrijevića, kao i slikara i osnivača Umetničke kolonije u Ečki Tivadara Vanjeka.
Tu su i biste naučnika svetskog glasa Mihajla Pupina, lekara Vase Savića, kompozitora Antalfija Žiroša Dežea i sekretara obnovljenog Organizacionog odbora savremenih Olimpijskih igara Kemenja Ferenca.
Biste imaju i književnik i lični sekretar Vuka Stefanovića Karadžića Aleksandar Sandić, zatim glumac Toša Jovanović, slikar Konstantin Danil, novinar i urednik prvog gradskog lista na mađarskom jeziku “Torontal” Lauka Gustav, književnik i prevodilac Radu Flora, košarkaški reprezentativac Vilmoš Loci i dirigent Slobodan Bursać.
Čitava istorija grada nalazi se pored glavne pešačke staze u parku.
No, istorija nije svima jednako važna.
Vrlo često, biste su na meti vandala.
I sad dolazimo do ključnog pitanja: ko je zadužen da se o aleji brine.
Prema postojećim gradskim pravilima, niko ili nije utvrđeno ko bi to mogao biti.
Zavod za zaštitu spomenika kulture brine se samo o spomenicima iz ratova.
Komunalno preduzeće “Čistoća i zelenilo” kosi travu i sadi cveće u parku, ali biste nisu njihova briga.
Kad se javnost ustalasa, kao što je to bio slučaj kada je ukradena glava Slobodana Bursaća, uz mnogo muka, bista je popravljena. Sada je opet u lošem stanju.
Još neke biste su oštećene. Urošu Prediću i danas fali glava. Biste se saniraju privatnim inicijativama, što jeste pohvalno, ali nije trajno rešenje.
O velikanima koji su zadužili grad i generacije Zrenjaninaca, brigu bi morala da vodi institucija.
Pogotovo što u gradu postoji još bista u lošem stanju, u Plankertu, u parku Čokliget, i na drugim lokacijama.
