Na ovim su se prostorima naseljavale razne civilizacije, o čemu govore mnogobrojna arheološka nalazišta.
Ali, kao uređeno naselje sa imenom, današnji Zrenjanin prvi put se pominje pre više od šest vekova.
Prvi put ime Bečkerek spomenuto je 10. jula 1326. godine u povelji Budimskog kaptola.
Tada se o Bečkereku piše kao o selu na brdima, odnosno ostrvima na reci Begej, pa otud i pretpostavka da mu naziv potiče od imena šuma u njegovoj okolini.
Sama reč „Bečkerek“ bila je predmet mnogih tumačenja i objašnjenja. Neki istoriografi izvode reč iz imena naroda Pečeneza.
Drugi opet smatraju da ime potiče od plemena Beče i Gregor, koji su na ovom prostoru živeli početkom 14. veka.
Turski putopisac Evlija Čelebija opisuje naselje kao „Beš Telek“ ili „pet dinja“odnosno pet poluostrva između begejskih meandara na kojima se razvilo naselje.
Feliks Mileker u knjizi „Geschichte der Stadt Gross Becskerek“, štampanom u Vršcu 1933. godine, podelio je ovaj naziv na dve zasebne reči: Beče i Kereke, što bi značilo: „Bečeova šuma“.
Zabeleženo je i da je jedno vreme grad nosio ime Nova Barselona.
Tako su ga prozvali Španci, koji će u istoriji Zrenjanina ostati zabeleženi kao primer najnesrećnijeg naseljavanja. Novu Barselonu podigli su na levoj obali Begeja ali su izdržali jedva nešto više od godinu dana. Nisu mogli da se naviknu na močvarnu klimu a zauvek ih je sa ovih prostora izbrisala epidemija kuge.
Kako je rastao, od Bečkereka je postao Veliki Bečkerek.
Od 1935. do 1946. godine grad se zvao Petrovgrad, zvanično, iako su ga nemački okupatori već 1941. godine preimenovali u Gros Bečkerek.
Ime je, te 1935. dobio po Kralju Petru I Karađorđeviću, oslobodiocu.
Od kraja Drugog svetskog rata grad je poznat kao Zrenjanin, nazvan tako po narodnom heroju Žarku Zrenjaninu Uči.
Poslednjih godina bilo je inicijativa da se gradu vrati ime Petrovgrad, ali se u vezi sa tim u javnosti povela žučna polemika, tako da je inicijativa, zasada, ostala na ideji.