Sledeće godine gradska lepotica, Županijska zgrada, sada zgrada u kojoj je smeštena gradska uprava, proslaviće veliki jubilej – dva veka od kada je izgrađena.
Biće to prilika da zgrada dobije novi sjaj, s obzirom na to da već dugo na njoj nisu rađeni ozbiljni radovi. Zna se već sada da će novo ruho dobiti Barokna sala, možda i najlepši segment inače prelepe zgrade.
Istorija zgrade seže daleko u prošlost.
Naime, Županijska zgrada u jednom je delu nikla na temeljima Bečkerečke tvrđave.
Bečkerečka tvrđava o kojoj svedoče oskudni pisani tragovi, domaštani mural slikara Viorela Flore u gradskoj bašti i legenda o lagumima, podignuta je 1528. godine. Tvrđava je završena pod vlašću nadvojvode Ferdinanda Habsburškog a trebalo je da vlast i vlastelu, pre svega, zaštiti od najezde Turaka.
Zidana je bila od kamena sa Fruške gore i bečkerečke opeke, imala je stražarsku kulu, opkope (što bi mogli biti lagumi) a u nju se moglo ući samo kroz jednu kapiju preko pokretnog mosta.
U unutrašnjem gradu smestio se kastelan, vojska…
Tvrđava ipak nije bila dovoljno jaka a gradska vojska dovoljno brojna. U pohodu turske vojske pod komandom Mehmed paše Sokolovića, tvrđava je pala posle samo tri dana borbe, a pad tvrđave najavio je vladavinu Turaka narednih 150 godina.
Bečkerečka tvrđava jedna je od žrtava Karlovačkog mira. Njegovom odlukom srušena je 1701.
Na vlast se vraća Austrougarska. Potrebno je bilo izgraditi novu zgradu u koju bi se smestio župan sa porodicom i varoška administracija i gradski arhiv.
I 1784. godine počinje izgradnja Županijske zgrade. Mnogo manja od sadašnje, služila je nameni samo tridesetak godina. Jer, 1807. godine Bečkerek zahvata veliki požar, u kom je izgoreo gotovo čitav grad pa i Županijska zgrada.
Trebalo je vremena da se grad oporavi i tek 1817. godine gradi se nova Županijska zgrada. Završena je tri godine kasnije, 1820. godine. Dograđena 1885.
Preživela štošta u svojoj istoriji dugoj dva veka ali ipak sačuvana u dobrom delu.
Kad dogodine bude slavila dvestoti rođendan biće prilike da se još jednom progovori o velikom kulturno istorijskom bogatstvu koje u sebi čuva.
Do tada ostaje nam da se ponosimo zgradom koju retko koji grad ima.
