Svako selo na teritoriji grada Zrenjanina ima bar jednu ozbiljnu divlju deponiju, dok se one male ni ne broje. Neka sela ih imaju i po dve i po tri, a svake se godine destine miliona izdvajaju za saniranje smetlišta koja posle samo nekoliko meseci izgledaju isto kao pre sanacije.
Da bi apsurd bio veći, divlje deponije niču na istim mestima decenijama pa je neverovatno kako niko od onih koji su za to nadležni i plaćeni nije smislio efikasniji način borbe protiv ove pošasti nego što je to izdvajanje sve više i više novca za sanaciju nečega što se na ovaj način očigledno ne može rešiti.
Zrenjanin nije izuzetak. Divlje deponije niču po čitavoj Srbiji i smatra se da ih ima oko 3.500.
Po njivama, pored puta, pa čak i u prirodnim rezervatima, baca se šut, komunalni ali i opasni otpad. Ove su deponije o kojima se niko ne stara izvor zaraza, glodara, deponijskih gasova.
Ekološki aktivisti i pokreti ponavljaju godinama da su uzroci poznati samo što niko ništa preduzima.
Uzrok je svakako nedostatak svesti građana ali onda sledi i nedostatak organizovane usluge odnošenja otpada, nedostatak kontejnera i vozila za komunalna preduzeća, ali i sam rad ovih preduzeća i cena koja se naplaćuje za odnošenje otpada.
Da je silan novac, koji je uložen u uklanjanje divljih deponija sa lokacija na kojima su se one nanovo stvarale, uložen u rešavanje bilo kog uzroka, danas bi slika bila potpuno drugačija.
Nije poznato da je iko ikada kažnjen zbog odlaganja otpada na mestu koje nije predviđeno za to.
Kamere postavljamo da hvatamo vozače koji voze prebrzo ili prolaze kroz crveno, nijedna nije postavljena pored divlje deponije.
Osim što dva puta godišnje organizuje akcije iznošenja kabastog otpada u gradu i selima, gradsko komunalno preduzeće ne preduzima ništa. Ista akcija organizovana je na isti način pre dve decenije i danas, a u međuvremenu se svet izmenio do nivoa veštačke intiligencije.
Iako građani Zrenjanina kao najveći problem detektuju problem vode koja nije za upotrebu, problem otpada je istog ranga kao i voda.
Ogroman novac sliva se na račune preduzeća koje je zaduženo za sanaciju divljih deponija, stare zrenjaninske kategorisane kao nesanitarna, izgradnje nove regionalne o kojoj još ne znamo ništa…
Koliko, teško je i izračunati jer novac ide sa svih nivoa, republičkog, pokrajinskog, lokalnog…
Da je taj ogroman novac koji se meri stotinama miliona na godišnjem nivou (pa pomnožiti sa x godina) umesto u posledice uložen u preventivu, gde bi nam kraj danas bio.
